تجربه کن

ما نسلی بودیم که یاهو مسنجر باز میکردیم به شوق چک کردن آف!!! تجربه کن...

به طور اتفاقی تو یکی از فولدرهای قدیمی لپتاپم کلی عکس و چت از رابطه خیلی قدیمی خودم پیدا کردم! چیزی مربوط به 13 سال پیش!!!چندتا از چت ها رو باز کردم خوندم! بگذریم که همشون از نظرم بی محتوا چرت و بچگونه و کلا چرت و پرت بودن اینا هیچ! چیزی که برام جالب بود بعد از یه مدت کوتاهی کلا بستم فایل ها رو چون احساس کردم دارم چت خصوصی دو نفر دیگه رو میخونم! با اینکه چت خود منه 13 سال پیش بود ولی اینقد حس غریبی داشتم با اون شخصیتی که اون متن ها رو نوشته که کلا حس خوندن پیام های خصوصی دیگری بهم دست داد! کاری که به شدت ازش بدم میاد... خوندن پیام خصوصی دو نفر دیگه!برام جالبه، هر چند سال همه سلول های بدن انسان میمیرن و سلول های جدید جایگزینشون میشن! یعنی به صورت فیزیکال تو اون ادم 10 سال پیش نیستی کل سلول هات هم عوض شدن! حسشو ندارم بحث فلسفیشو باز کنم، خودت برا خودت به این جمله فکر کن و هرجور میخوای از هر زاویه بهش نگاه کن! تجربه کن...

شدی واسم یادش بخیر واسم مهم نیست حال دلت!!
واسم مهم نیست آخر شب فکرم بمونی یا خوابت بره
شدی برام هی دردسر اونی که میگم بهتر که رفت!!
اونی که نیستش قسمت من اصلا…

تجربه کن...

من از نهایت شب حرف میزنممن از نهایت تاریکی و از نهایت شب حرف میزنم-----اینجوریاس دیگه، شبا عمو خسرو گوش میدم تا اروم اروم خواب بیاد و منو با خودش ببره! یه حس نوستالژی عجیبی داره دکلمه هاش.اولین بار که ازش شنیدم یه دوستی بهم گفت به قول خسرو شکیبایی که میگه " ببین دلخوری، باش. عصبانی هستی، باش. قهری، باش. هرچی میخوای باشی باش. ولی حق نداری با من حرف نزنی، فهمیدی؟" و از اونجا آشنایی من با دکلمه هاش هم شروع شد...البته که اونی که اینو ازش شنیدم دفعه اول، الان نه دلخوره، نه عصبانی و نه قهر! ولی باهام حرف نمیرنه!!!---الان دوست دارم من بهش بگم باهم میخوای حرف نزنی، باشه، میخوای نیای اینورا، نیا... تو فقط باش، حتی اینجا هم نباشی مهم نیست، باش و زندگی کن... تجربه کن...

امشب داشتم فکر میکردم و به خودم میگفتم اگه این امکان رو داشتم که تمام خاطرات و اتفاقای بد زندگیمو که برام پیش اومده ازشون جلوگیری کنم این کارو میکردم؟قبل از جوابی که براش پیدا کردم اجازه بدید یکم درباره خودم بنویسم.من یه ادم تخس در زمینه تلافی کردن هستم، یعنی چی؟ یعنی پیگیرم اگه یکی بهم یه ضربه بزنه تا تمام و کمال باهاش تسویه نکنم ول کنش نیستم! اما دربارم فکر بد نکنید، من این کارو به روش خودم انجام میدم! چطوری؟ اجازه بدید یکم بیشتر قضیه رو بشکافم...دو مدل تلافی دارم، یکی لحظه ای و هیجانی که خودم اصلا دوسش ندارم و همیشه رو خودم کار کردم که اینو کنار بذارم! انتقام هیجانی چیه؟ یکم بیشتر توضیح میدم، مثلا کم سن و سال تر که بودم یه عزیزی تهدیدم کرد که بیای فلان جا تو محلمون ببینمت پاتو میشکونم(البته که ایشون منظوری نداشتن و جا مادر من بودن و البته که هستن هنوزم!!!) خب من چکار کردم در جواب این حرف؟ هیچی پاشدم ۱۲ شب با دوستام که حتی گواهینامه رانندگی نداشتیم زدیم به دل جاده بعد ۴ ساعت رسیدیم درب منزل و شوووور بختانه شروع کردیم به نقاشی کل دیوار خونه اون بنده خدا(آخه من نمیدونم چه کاری بود من کردم، خدایا منو ببخش:)) ) و بعدشم رفتیم گردش و تفریح!! الان عکسامو با دوستام تو اون روز میبینم خندم میگیره... این نوع بده انتقامه کلا که خودمم دوس ندارمش کم سن تر بودم از رنگ و نقاشی در و دیوار بود و الانم به روش های دیگه و گاها مخربتر و پیشرفته تر که قشنگ طرف ترکونده شه بسته به ضدحالی که بهم زده!!!دومیش که بعد از فروکش کردن خشم اولیه و اروم شدنم میاد سراغم رو خودم خیلی دوست دارم و اینو کسی بهمم یاد نداده، چیزی بود که از وقتی خودمو شناختم تو وجودمه!قبلش این نکته رو بگم این قضیه انتقام و کینه اصلا تجربه کن...

یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت!

چقد این ترانه رو دوس داشت، هنوز‌ یادمه چه ترانه چه غذایی و چه رنگی چه شخصیت و چه تیپی مورد علاقشه... عجیبه نیست؟؟؟

خدا بگم چکار‌ کنه این مغزو که بعضی وقتا یه چیزایی یادم‌ میوفته که خودم شاخ در میارم این الان از کجای مغزم و چراااا اومد بالا!!!

تجربه کن...

همینجور داره میره. سال نو به ساده ترین شکل ممکن مبارک... همین :) تجربه کن...